Elinden geleni yap. Sabır, sevgi, anlayış ya da nefes… Herşey!
Orada kalmayı tercih ettiğinde, dışarı çıkmaya korkup, uzanan elini korkularının gölgesini öne sürerek geri çevirdiğinde, bir şey yapamazsın. Bir şey yapamadığın yerde tükenirsin. Sevdiğin de içinde biriken çaresizlikle orada tükenen sevgiye bakıp haklılığına sığınır.
Bu sakat döngü yüzünden hayallerinden vazgeçme. Onlar savunulmaya değer. Sen sevgisin. Sen ışıksın. Göz alıcısın. Farkına var. Buraya tek başına geldin. Herşeye rağmen. Bundan sonra daha da güçlenebilirsin. En azından yüreğinde sevgiyi taşırsın. Umudu taşırsın.
Lütfen! Acı deneyimlerinin yenilgisine boyun eğme. Dik tut başını.
Sevmeyi, paylaşımı, birlikteliği kafasında çarpık oturtmuş birilerinin başına yıktığı enkazın altından çıkmaya çalışıyorsa sevdiğin; 
